Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013 η παρουσίαση του νέου τεύχους του τριμηνιαίου Λογοτεχνικού Περιοδικού Μύρτιλο στον Πολυχώρο "Αίτιον" στην Αθήνα. Μέσα στο νέο τεύχος δημοσιεύονται και δύο ποιήματά μου, η "Διαπίστωση" και η "Λόντρα", από την ποιητική συλλογή "Η ερημιά του αληθινού" (Εκδόσεις Ηριδανός, 2012).
Διαπίστωση
Στην Αλεξάνδρα Λ.
Ζούμε
απάνθρωπες ζωές βουβής απελπισίας
αγάπη
αγνώστους θλιβερούς αποκαλούμε αγάπη
και
υποκρινόμαστε καλά πως δήθεν κοινωνούμε
λίγη
από την φροντίδα τους και λίγο από το χάδι.
Το
‘πανε αμέτρητες φορές οι ποιητές καθάρια,
αυτοί
που όλο ξεθάβουνε τρομακτικές αλήθειες,
αυτές
που καταχώνιασαν οι άνθρωποι φοβισμένοι·
μόνος
στους ξένους δυστυχώς, και μες στους φίλους μόνος
μόνος
διαβαίνεις τις ξεριές, μόνος και τις θαλάσσες
σε Καλοκαίρια
αβάσταχτα, σε υπέροχους Χειμώνες
μόνος
σαπίζεις μες στη γη, μόνος και από πάνω
ίδια
σαν να κοιμήθηκες στην άδεια σου την κλίνη
και
σε φυγάδευσε μαθές απ’ τα όνειρά σου ο ξύπνιος
απ’
όλες τις παράλειψες, τις ερινύες, τις θλίψες
κι
έχασες πια τον μετρημό, και μετρημό δεν έχεις
πόσες
φορές ετοίμασες τα ναύλα του βαρκάρη
μα
εκείνος σε εχλεύασε και μ’ ειρωνεία γεμάτος
«μόνος
θα είσαι» απάντησε «και την στερνή την ώρα»
«μόνος
θα δένεις το σκοινί γύρω από τον λαιμό σου»,
«μόνες
αντίκρυ θα θωρούν οι σκιές την κάμαρά σου».
Η
Λόντρα
Η
πόλη αυτή φανταχτερή μ’ αρρώστους ειν’ γεμάτη
σ’
όποιον σταθεί να λογιστεί φριχτά κλείνει το μάτι∙
Πένθος
τα ζεύγη που αγκαλιά βαδίζουν νικημένα
πένθος
κι εκείνοι που τυφλά, μίμους χειροκροτούν
την
κατηφόρα του καιρού, είδωλα αλλότρια ξένα
κι
είναι βαθιά αποκρουστικοί στη γύμνια του καιρού·
Και
οι μανάδες που μισούν σαν Φόνισσες της Σκιάθου
παιδάκια
ολοχαρούμενα, πένθος είναι και φρίκη
με
βία θέλουνε σπουδαία δήθεν να τα κάμουν
και
τους φορτώνουν με όνειρα από μια λειψή ζωή∙
Κι ο
Τάμεσης βουβός, σκυφτός, βαριά συλλογισμένος
σα
γέροντας μοιάζει σοφός που τα ‘χει παρατήσει
τη
φθήνια των κατοίκων του και την αλαζονεία
σιχάθηκε
κι απόκαμε, βαρέθηκε να βρίζει·
Κι οι
ρήτορες αδίστακτοι, κλητήρες προφεσόροι
έχουν
πολλά μες στο μυαλό συμφέροντα βαριά
με περισσή
επιτήδευση έννοιες πολλές μπερδεύουν
στη
μαλθακή συνείδηση, νωθρή και σαπισμένη,
του
κόσμου αυτού του δυτικού βαθιά σαν ασελγούν
και με
σιγουριά ιστορική σε όλεθρο οδηγούν∙
Κι
έτσι αργοβασανιστικά η Λόντρα η πανώρια
πήρε
με βία υπόγεια την πρότερη μορφή της
με
άθλιους βάλτους γέμισε, γεμάτους συνειδήσεις
με
σάπιο παραλογισμό, αμέτρητη μιζέρια
με
κόλιγες χλωμούς, σκυφτούς, βουβούς, δυστυχισμένους
που η
δυσωδία της ύπαρξής τους δύσκολα αποτιμάται.
