Σα Μπελογιάννης

Από την ποιητική συλλογή "Η ερημιά του αληθινού"

που κυκλοφόρησε το 2012 από τις εκδόσεις Ηριδανός

           Σα Μπελογιάννης

Η απάθεια του κόσμου μ’ αρρωσταίνει

με αμηχανία πλέον την κοιτώ

με το καλό να τόνε πάρω ή με φοβέρες

μήπως ξυπνήσει από λήθαργο φαιδρό

Κατραπακιές και πόνος κάθε μέρα

και ταπεινώσεις και εξευτελισμοί

μ’ αυτός αμάθεια αναμασάει και χολέρα

καθώς μπροστά του καίγεται η ζωή

Νερό καθάριο διέσχισε ποτάμια

μα ο ραγιάς παρέμεινε ραγιάς

το ψέμα πιο γλυκό απ’ την αλήθεια

διάλεξε οπαδός σκέψης καμιάς

Κι αν προσπαθήσεις να τόνε βοηθήσεις

χολή γυρίζει και παράλογα μισεί

αδελφοφάγα, αβίαστα σε ξεσκίζει

που χάλασες τέτοια φαιδρή γιορτή

Μ’ αυτό είναι το χρέος το ανθρώπου

θυσία ολόκαρδη και βίος θανατερός

κι όταν άλλων βουρκοβουλιάζει το μυαλό τους

εσύ να είσαι σύνεσης φρουρός

Κι άμα θελήσουν άθλια σκιάχτρα να σε βλάψουν

συ φάρος γίνε λόγων κι έργων φωτεινός

της ιστορίας τη δικαίωση θα λάβεις

σαν Μπελογιάννης όταν φύγεις, σα θεός